Σελίδες
Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010
Nikos' Letter: Ευρωομολόγου συνέχεια...
Αν και υπάρξαν πάμπολλες καλές ειδήσεις, το Ευρώ παραμένει επενδ..."
Ευρωομολόγου συνέχεια...
- Την εβδομάδα που μας πέρασε, η Κίνα αγόρασε 7 δις. Ευρώ Πορτογαλικά ομόλογα.
- Αν και υπάρξαν πάμπολλες καλές ειδήσεις, το Ευρώ παραμένει επενδυτικά "αρκούδα". Καιρός για ευρωομόλογο ή να ξαναδούμε το επίπεδο της ζωής μας.
- Το Γουάν - εθνικό νόμισμα της Κίνας - διαπραγματεύεται πλέον και στην Ρωσική αγορά. (Σημειώνω, ότι δεν διαπραγματεύεται ούτε στο Hong Kong ούτε στο Μacau). Τρέμετε ΗΠΑ.
Η Κίνα λοιπόν, επέλεξε την MICEX (Moscow Interbank Currency Exchange) για τη διαπραγμάτευση του Renminbi (Yuan). Το σινο-ρωσικό εμπόριο αναπτύσσεται με απίστευτους ρυθμούς. Η Ευρώπη μπορεί να κοιμηθεί ήσυχα, αλλά είναι επικίνδυνο, είναι να στηρίζεσαι σε βοήθεια άλλων και όχι στις δυνάμεις σου.
Ο εκπρόσωπος του Micex είπε ότι αυτό είναι «η πρώτη διαπραγμάτευση εκτός Yuan της Κίνας. Είμαστε οι πρωτοπόροι ". Και έχει δίκιο. Είναι πρωτοπόρο, αλλά δεν το αναφέρω για να επεφυμίσω τους Ρώσους, παρά για να προβληματίσω για την κατάσταση. Τελικά, η Κίνα αποδέχεται την διαπραγμάτευση του νομίσματός της, αλλά όταν εξυπηρετεί τα συμφέροντά της και όχι αυτά των ΗΠΑ.
Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010
Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010
Είμαστε μοναδικοί.
2. «Η Πορτογαλία δεν είναι Ελλάδα." The Economist, 22 Απριλίου 2010.
3. "Η Ιρλανδία δεν είναι Ελληνική Επικράτεια. Ο υπουργός Οικονομικών Brian Lenihan.
4. «Η Ελλάδα δεν είναι Ιρλανδία". Γιώργος Παπακωνσταντίνου, Έλληνας υπουργός Οικονομικών, 8 Νοεμβρίου 2010.
5. "Η Ισπανία δεν είναι ούτε στην Ιρλανδία ούτε στην Πορτογαλία."
Elena Salgado, υπουργός Οικονομικών, 16 Νοεμβρίου 2010.
6. "Ουτε η Ισπανία ούτε η Πορτογαλία είναι Ιρλανδία."
Angel Gurria, γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ, 18 Νοεμβρίου 2010.
Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010
Ο δημόσιος τομέας στην χώρα μας.
Πρότυπα συμπεριφοράς, βασισμένα στην παράδοση.
Ο Αμερικανός ψυχολόγος Harry Harlow, προέβη σε ένα πείραμα σε μαϊμούδες, με σκοπό να μελετήσει την κοινωνική τους συμπεριφορά. Εκλεισε πέντε πιθήκους σε ένα μεγάλο κλουβί, στην οροφή του οποίου κρέμονταν μια μπανάνα. Ακριβώς κάτω από την μπανάνα τοποθέτησε μια σκάλα, έτσι ώστε οι μαϊμούδες να μπορούν ν’ ανεβούν και να την πάρουν. Όταν μία επιχειρούσε να ανεβεί την σκάλα για να πιάσει την μπανάνα, τότε όλοι οι μαϊμούδες καταβρέχονταν με παγωμένο νερό. Όταν σταματούσε το κατάβρεγμα με το παγωμένο νερό, οι μαϊμούδες επιχειρούσαν και πάλι ν’ ανεβούν την σκάλα και να πάρουν την μπανάνα, αλλά και πάλυ καταβρέχονταν μέχρι να σταματήσουν την προσπάθεια. Επαναλαμβάνοντας τη διαδικασία, οι μαϊμούδες εγκατέλειψαν την προσπάθεια τους να πάρουν την μπανάνα. Τότε ο Harlow, άρχισε να αντικαθιστά μία μία τις μαϊμούδες. Κάθε νέα μαϊμού προσπαθούσε να πιάσει την μπανάνα, ενώ οι υπόλοιπες την εμπόδιζαν. Ο Harlow, διαπίστωσε ότι από ένα σημείο και έπειτα, οι υπάρχουσες μαϊμούδες δεν είχαν δεχθεί το νερό, παρόλ΄αυτό όμως, δεν προσπαθούσαν να πιάσουν την μπανάνα. Αποδέχθηκαν δηλαδή έναν κανόνα, μη γνωρίζοντας τις συνθήκες δημιουργίας του.
Πρόσφατα, σε δημόσια υπηρεσία, διαπιστώνοντας την άκαμπτη συμμόρφωση με τις διαδικασίες, θυμήθηκα το πείραμα του Harlow. Το ίδιο συμβαίνει παντού. Ένας κανόνας, ένας κανονισμός ή μια διαδικασία, εισάγεται για έναν λόγο. Ωστόσο, μετά από λίγο, ακόμη και εάν ο λόγος γι 'αυτό έχει ξεχαστεί η διαδικασία παραμένει. Κανείς δεν γνωρίζει γιατί το κάνουν, αλλά όλοι το κάνουν. Αυτό συμβάλει στην γραφειοκρατία.
Σε μία κανονική χώρα (ΗΠΑ), ένα μεγάλο νοσοκομείο διαπίστωσε με έρευνα, ότι υπήρχε μη ικανοποίηση των πελατών τους (ασθενών). Αποφασίστηκε, όλο το προσωπικό να ακολουθήσει σεμινάρια, ώστε να βελτιωθεί η εικόνα. Η βελτίωση ήταν προσκαιρη και αφού η διαδικασία των σεμιναρίων επανήλθε, διαπίστωσαν ότι η όποια βελτίωση ήταν πρόσκαιρη και έπειτα η απόδοση επανερχόταν στα σταθερά – μη αποδεκτά – επίπεδα. Αποφασίστηκε να απολυθεί όλο το προσωπικό, ώστε η αύρα του παλαιού, καθιερωμένου και μη αποδεκτού, να πάψει να υπάρχει.
Κάτι τέτοιο, για εμάς θα ήταν πρωτάκουστο. Γιαυτό και δεν πιστεύω, ότι θα αποκτήσουμε κάποτε δημόσιο τομέα παραγωγικό.
Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010
Φίλτρα νερού
Λίγα λόγια για τα φίλτρα νερού.Υπάρχουν πολλών ειδών. φίλτρα νερού. Η επιλογή αφορά την περιοχή στην οποία ζούμε και όχι τις απαιτήσεις μας. Αυτές πάντωτε θα πρέπει να είναι στο υψηλότερο επίπεδο.
- Δημοφιλέστερο φίλτρο είναι του ενεργού άνθρακα (GΑC). Στα φίλτρα ενεργού άνθρακα, το νερό περνά μέσω στρωμάτων κόκκων ξυλάνθρακα, και ο οποίος συγκρατεί χλώριο και ουσίες, μειώνοντας γεύσεςι και οσμές. Η μέθοδος αυτή είναι δημοφιλέστατη, λόγω του χαμηλού κόστους και της είκολης εφαρμογής της.
- Αντίστροφη ώσμωση. Είναι μία διαδικασία, όπου το νερό αναγκάζεται να περάσει από μία ημιπορώση μεμβράνη, η οποία απορρίπτει τα βαριά ιχνοστοιχεία. Ατυχώς, η ίδια η διαδικασία απορρίπτει και τα υγιεινά ιχνοστοιχεία, ενώ είναι και αργή και δαπανηρή, δεδομένου ότι σπαταλά την τριπλάσια ποσότητα νερού από το παραγώμενο
- Απόσταξη. Το νερό θερμαίνεται και ατμοποιείται, αφήνοντας πίσω τους μολυσματικούς παράγοντες. Το κύριο πρόβλημα της μεθόδου είναι ότι κοστίζει ακριβά σε χρόνο και ηλεκτρική ενέργεια. Επιπλέον, το νερό δεν διατηρεί τα ευεργετικά ιχνοστοιχεία.
- Μεικτά συστήματα. Τα φίλτρα αυτού του τύπου μειώνουν το χλώριο και το μόλυβδο. (ΚDΚ και ΑΤS). Δεν αντιμετωπίζουν τους άλλους μολυσματικούς παράγοντες.
- Κεραμικά φίλτρα, όπου το νερό περνά μέσω των πόρων του φίλτρου. Παρέχουν μηχανικό φιλτράρισμα.
- Υπεριώδη. Το νερό εκτίθεται σε υπεριώδη ακτινοβολία. Η υπεριώδης επεξεργασία είναι αποτελεσματική ενάντια σε πολλά μολυσματικά βακτηρίδια, αλλά μπορεί να μην είναι αποτελεσματική στη μείωση κρυπτοσποριδίων. Ακόμη, πολλοί μολυσματικοί παράγοντες που αφορούν την υγεία δεν επηρεάζονται από την υπεριώδη ακτινοβολία.
Για περισσότερες πληροφορίες, Ariete
Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010
Μην ανησυχείτε. Το ευρωομόλογο θα συσταθεί.
Δείτε γιατί. Η κρίση δεν είναι η αιτία. Είναι η αφορμή. Είμαστε εν μέσω νομισματικού πολέμου, με τον κύριο ανταγωνιστή να διαθέτει άπειρα πυρομαχικά ($). Η αγορά των ΗΠΑ - ομολογιακή- είναι μεγαλύτερη σε ποιότητα και ποσότητα. Αντίθετα, η ευρωπαϊκή είναι κατακερματισμένη. Το ευρωομόλογο, σαν βάση εγγυητικού fund, θα ανατρέψει αυτήν την ανισορροπία, καθιστώντας το Ευρώ σαν αποθεματικό νόμισμα.
Όλοι το χρειάζονται και ας μην το ομολογούν. Οι περιφερειακές χώρες, για να έχουν φθηνότερο χρήμα. Οι μητροπολιτικές - Γερμανία κλπ, για να συνεχίσουν να έχουν αγορές. Ταυτόχρονα, θα αποτελεί και έναν ακόμη βραχύωνα ελέγχου των προϋπολογισμών. Προσωπικά πιστεύω, ότι απλά προς στιγμήν, μας λείπει το μαρκετινγκ για να εκδοθεί.
Ποιός θα κερδίσει εκτός των Ευρωπαϊκών χωρών; Τα ιδρύματα - βλέπε τράπεζες, που και αυτές με την σειρά τους θα τα περάσουν στους πολίτες. Ο ισχυρότερος όμως λόγος για την σύστασή του φαίνεται πιό κάτω:
Οι αιμομικτικές σχέσεις μεταξύ των τραπεζών. Πρόσφατα, διάβασα ανάλυση των FT, σχετικά με τα χρέη των Ευρωπαϊκών τραπεζών, και την έκθεσή τους σε κρατικά ομόλογα. Δείτε λοιπόν, ότι οι Γάλλοι είχαν σημαντική έκθεση (418 900 000 000 $) σε τράπεζες της Ιταλίας, ενώ η Ιταλία είχε μια έκθεση των 31,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων προς τη Γαλλία. Η Γερμανία είχε ένα άνοιγμα των 196,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων προς τη Γαλλία, ενώ η Γαλλία είχε μια έκθεση των 255 δισ. δολαρίων στη Γερμανία. Οι ελληνικές τράπεζες είχαν ένα άνοιγμα μόλις 1,9 δισεκατομμυρίων δολαρίων προς τη Γαλλία, αλλά οι Γάλλοι είχαν ένα άνοιγμα της τάξης του 53,5 δισ. ευρώ. Πρόβλημα Kieretsu , όπως στην Ιαπωνία; Κάνοντας τα αρθροίσματα, σημειώνω ότι οι γαλλικές τράπεζες έχουν έκθεση σε 1,472 τρισεκατομμύρια δολάρια για τη Γερμανία, την Ελλάδα, Ιρλανδία, Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Αντίστοιχα, οι γερμανικές τράπεζες έχουν συνολική έκθεση 1.207 δισεκατομμυρίων. Εμείς 29,02 δισεκατομμυρία.
Αν εξετάσουμε αυτά τα ανοίγματα κατά κεφαλή, θα δούμε και ποιούς βοηθά το ευρωομόλογο. Έχουμε και λέμε Γερμανική έκθεση είναι $ 14.800. Ελληνική έκθεση είναι 2.600 δολάρια.
Το συζητάμε ακόμη ότι η Μέρκελ θα το δεχθεί; Η Αγγλία ίσως όχι, η Γερμανία σίγουρα.
Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010
Η κρίση σαν ευκαιρία.
Μία νέα μέθοδος για να σκεφθούμε θέματα όπως η εργασία, οι επιχειρηματικοί οργανισμοί και ο ρόλος των ατόμων μέσα σε αυτούς.
Οι παραδοσιακοί οργανισμοί στηρίζονται στην ιδέα του απομονωμένου καθήκοντος, στο πλαίσιο της οποίας τα άτομα εκτελούν τα καθήκοντά τους υπό αυστηρό διοικητικό έλεγχο, χωρίς να έχουν αίσθηση για τη σημασία ή τον σκοπό της εργασίας τους. Τέτοιοι παραδοσιακοί οργανισμοί είναι αδύνατο να αναπτυχθούν – ακόμη και να επιβιώσουν σε περιόδους κρίσης. Αντίθετα, θα πρέπει να αναζητούμε έναν ισχυρό πυρήνα ανθρώπων, που να νοιάζονται, αλλά και να παράγουν ιδέες. Αυτούς, θα πρέπει να τους συσπειρώσουμε, ώστε μέσω σε ολοκληρωμένων αλληλουχιών εργασιών να γεννούν αξία για τον πελάτη και τελικά για τον οργανισμό. Τέτοιοι οργανισμοί είναι αυτοί που αποδέχονται την ιδία της διαδικασίας (process concept) και ενθαρύνουν το περιβάλλον προς αυτή την κατεύθυνση. Η προσέγγιση αυτή, βοηθά τους ανθρώπους να βρουν έναν σκοπό και μια σημασία στην εργασιακή τους ζωή και δημιουργεί μια κοινότητα με διαμοιρασμένους σκοπούς στο εσωτερικό της επιχείρησης.
Η ομάδα αυτή πρέπει να αποτελείται από δημιουργικά άτομα που διαθέτουν συστημική αντίληψη. Τότε, οι προτάσεις είναι βιώσιμες, ουσιαστικές και απαραίτητες. Απαραίτητη προϋπόθεση, η ύπαρξη κουλτούρας διευκολυντές (facilitator) από το management. Κλειδί για τα ανωτέρω, είναι η αναγνώριση της ανάγκης αλλαγής και διαχείρησης αυτής.
Τι είναι η αναδιοργάνωση:
Αναδιοργάνωση είναι το σύνολο των αλλαγών που σχεδιάζονται και υλοποιούνται σε μια επιχείρηση, ώστε αυτή να λειτουργεί αποδοτικότερα.
Η ανάγκη για αναδιοργάνωση μπορεί να προκύψει από πολλές αιτίες:
- Αν η κερδοφορία της επιχείρησης δεν είναι ικανοποιητική για τους μετόχους.
- Αν είναι σαφές ότι τμήματα της επιχείρησης δεν λειτουργούν ικανοποιητικά.
- Σε περιπτώσεις διοικητικής δυσλειτουργίας, έπειτα από συνεχή ανάπτυξη.
- Σε περίπτωση ύφεσης της οικονομίας.
Ότι από τα ανωτέρω και αν ισχύει, υπάρχουν συγκεκριμένα βήματα που πρέπει να γίνουν και στόχοι που πρέπει να τεθούν.
Ένα πρόγραμμα αναδιάρθρωσης απαιτεί:
· Συγκριτική αξιολόγηση (benchmarking).
· Δημιουργία δεικτών μέτρησης της απόδοσης και θέσπιση στόχων.
· Επανασχεδιασμό των διαδικασιών της εταιρίας (business process reengineering).
· Μείωση των επιπέδων απόφασης στην εταιρία.
Ένα έργο αναδιοργάνωσης βελτιώνει :
· Της ταμειακές ροές.
· Την ποιότητα προϊόντων ή υπηρεσιών.
· Την ταχύτητα ανάπτυξης (προϊόντων/υπηρεσιών και σχεδίων).
Η αναδιοργάνωση μιας επιχείρησης, είναι πολύπλοκη και δύσκολη στη διαχείρισή της. Συμπεριλαμβάνει αλλαγές στο οργανόγραμμα της εταιρίας, στην κουλτούρα της, στα συστήματα αναφοράς και ελέγχου.
Τα κυριότερα προβλήματα που καταγράφονται κατά το σχεδιασμό και την υλοποίηση αναδιοργάνωσης είναι:
· Άγνοια του έργου – ποιοτικά και ποσοτικά.
· Έλειψη οράματος και στόχων.
· Ελαστικότητα από τη διοίκηση.
· Επικέντρωση μόνο στο κόστος προσωπικού και όχι στην αναπτυξιακή προοπτική.
Τελικά απαιτείται η δημιουργία :
· Πίνακα δεικτών (Balanced Scorecard).
· Ανάπτυξη συστήματος διοίκησης βάσει στόχων (ΜΒΟ).
· Πλάνο - Δράση – Έλεγχος – Ανάδραση.
Η Lieberman Re-engineering and Development Inc. εφαρμόζει μεθοδολογία βελτίωσης Six Sigma, ιεραρχώντας τις δράσεις ώς εξης:
Καθορισμός στόχων.
Μέτρηση αυτών.
Ανάλυση διαδικασιών.
Βελτίωση.
Έλεγχος.
Επανακαθορισμός.
Το κλειδί είναι η εφαρμογή της συνεχούς βελτίωσης σαν μέρος του συστήματος και όχι σαν υποχρέωση προς αυτό. Έτσι οι επιχειρήσεις μπορούν να αυξήσουν την ποιότητα και να μειώσουν το κόστος.
http://www.tosconto.gr
Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010
Έπειτα από τους (τα) PIΙGS, μήπως να βλέπαμε προς τις Βρυξέλες;
Άν το δείτε σαν επενδυτής, καλά κέρδη (άν και θα έπρεπε να το κάνατε 18 μήνες τώρα). Σαν ευκαιρία προβληματισμού όμως, ίσως ανακαλύψουμε και άλλες αιτίες από την πιθανή αυτή εξέλιξη. Μέχρι στιγμής μιλάμε για κρίση στη ζώνη του Ευρώ, που προέρχεται από τους PΙIGS. Μήπως υπάρχουν και πιό πολιτικοί λόγοι; Σήμερα αναζητήσα κοινούς τόπους πολιτικών και οικονομικών πιθανών προβλημάτων, καταλήγοντας στο Βέλγιο. (Η εκδίκηση σαν πιάτο τρώγεται κρύα).
Τα προβλήματα μεταξύ των Γαλλόφωνων και των Ολλανδόφωνων, αντικατοπτρίζουν τα εσωτερικά προβλήματα της ΕΕ, τα οποία σε περιόδους ανάπτυξης κρατώνται χαμηλά, ενώ σε περιόδους ύφεσης αναδύονται. Η ασθένια πλέον φεύγει από την περιφέρεια και κατευθύνεται προς το κέντρο. Δεν είναι θέμα εάν γίνει, αλλά πότε θα αναδειχθεί. Σημειώνω, ότι το ένας σημαντικός δείκτης είναι το κόστος ασφάλισης χρέους. Από τα 0,5% πρίν 10 μήνες, πλέον κινείται στο 1,5%. Τυχαίο;
Οικονομικά διερευνόντας τα στοιχεία, βλέπουμε ότι το Βελγικό χρέος είναι άνω του 100% του ακαθάριστου εθνικού τους προϊόντος, που παρεπιπτόντως σε αντίθεση με κάποια άλλη χώρα είναι πραγματικό και σε μέγεθος και σε δομή. Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημά, είναι οι συνεχώς μειούμενοι συνδετικοί κρίκοι μεταξύ των κοινοτήτων. Σας θυμίζει Ευρωπαϊκή Ένωση; Και μένα.
Υστερόγραφο: Η κόκκινη γραμμή για την Ιρλανδική κυβέρνηση στη διαπραγμάτευση με την ΕΕ και το ΔΝΤ, ήταν η διατήρηση των χαμηλών φορολογικών συντελεστών για τις επιχειρήσεις (άρα πάει για άμεση ανάπτυξη). Για την Ελληνική κυβέρνηση ήταν η διατήρηση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων (άρα πάει για επανεκλογή).
Ατυχώς αντιμετωπίζουμε το μνημόνιο σαν αναγκαίο κακό για να αποφύγουμε την πτώχευση και όχι σαν μια ευκαιρία για να διορθώσουμε τα λάθη μας.
πληροφορίες για καφέ espresso
Λοιπόν, υπάρχουν 2 είδη καφέ. Ο Arabica και ο Robusta. O Arabica δίκαια θεωρείται ο κορυφαίος. Βγαίνει σε τροπικά κλίματα και η καλύτερη ποιότητά του είναι όταν προέρχεται από μεγάλα υψόμετρα. Έχει έντονη γεύση και λιγότερη καφεΐνη από τον Robusta. O Robusta, χρησιμοποιείται για στιγμιαίους καφέδες (nes cafe κλπ), είναι χαμηλής ποιότητας, με πολύ καφεΐνη, και καθόλου άρωμα. Το άρωμα στους στιγμιαίους καφέδες, είναι τεχνητό (εσάνς).
Οι Ιταλοί προτιμούν τον Arabica.
Ο πιο απλός ορισμός του εσπρέσσο είναι ζεστό νερό περνά υπό πίεση από λεπτά αλεσμένο καφέ. Τότε το νερό αρωματίζεται από τον καφέ, χωρίς να βράζει μ'αυτό. Έτσι διατηρεί άρωμα και διαθέτει σώμα ο καφές. Είναι δεν ο πιο υγιεινός (να θυμάστε ότι ένας στιγμιαίος αντιστοιχεί με 2 γαλλικούς, 4 ελληνικούς και 8 εσπρέσο). Επιπλέον, ο κάθε καφές οξειδώνεται και αυτό "επιταχύνει" τα απότελέσματα και την βλάβη της καφεΐνης. Ένας ακόμη λόγος που πίνω εσπρέσο.
ΟΙΚΙΑΚΕΣ ΕΣΠΡΕΣΣΙΕΡΕΣ. Υπάρχουν παρά πολλές μάρκες και μοντέλα. Επιλέξτε κάποιο με 15 bar πίεση. Ελέξτε τα bar να είναι κανονικά, γιατί στα καταστήματα είδα πολλές μηχανές που έλεγαν 15 bar και το πίσω ταμπελάκι των χαρακτηριστικών έλεγαν 12. (και μάλιστα πολύ γνωστή μάρκα).
Ο χρόνος που χρειάζεται για έναν εσπρέσο είναι 20-30 δευτερόλεπτα. Η κρέμα (καϊμάκι) είναι απαραίτητο κριτήριο. Το χρώμα αν ανοιχτό δηλώνει ότι η ποσότητα του καφέ είναι λιγότερα γραμμάρια από το κανονικό 7,2 περίπου αν σκούρος θέλει λιγότερα. Εγώ το έλυσα, με μηχανή της Ariete με κάπσουλα.
ΕΙΔΗ ΕΣΠΡΕΣΟ
ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ: Χρειάζεται 6-7 γραμμάρια καφέ, νερό υπό πίεση, 93-96 οC
ΜΑCHIATO: Ένας κανονικός εσπρέσο με προσθήκη χτυπημένου γάλακτος επάνω.
ΔΙΠΛΟΣ ΕΣΠΡΕΣΟ: Δυο δόσεις εσπρέσο σε φλιτζάνι 150ml.
LUNGO ή AMERICANO: Κανονικός εσπρέσο με προσθήκη νερού.
CON PANA η TAZZA D ORO: Ένας εσπρέσο macchiato με πλούσια κρέμα γάλακτος αντί αφρόγαλου.
RISTRETTO: Ένας δυνατός εσπρέσο 25ml
=========================================================================
=========================================================================
ΑΦΡΟΓΑΛΑ
Παρασκευή αφρόγαλα σε εσπρεσομηχανή.
Ρίχνεται σε μια κανάτα, εισάγετε το ακροφύσιο της μηχανής , μέχρι τον πάτο της κανάτας, ανοίγετε την βαλβίδα του ατμού και περιστρέφεται το ακροφύσιο στο γάλα κάποια δευτερόλεπτα.
Αναβοκατεβάζετε την κανατά μέχρι το ακροφύσιο να βρεθεί μόλις κάτω από την επιφάνεια του γάλακτος. Όταν η επιφάνεια αρχίζει να αφρίζει, τοποθετήστε το ακροφύσιο πιο χαμηλά στο γάλα και κλείνεται τον ατμό. Ένας βαθύς ήχος γουργουρίσματος σημαίνει ότι το γάλα αφρίζει.
ΠΡΟΣΟΧΗ. Πρώτα κάνουμε τον εσπρέσο και μετά το αφρόγαλα, γιατί ο καφές θέλει 96 βαθμούς θερμοκρασία και το αφρόγαλα χρειάζεται ατμό 115 βαθμών.
Αφού κάνουμε τον καφέ - έπειτα το αφρόγαλα - ρίχνουμε τον καφέ από επάνω.
Για καλό εσπρέσο:
Ανάβουμε την μηχανή. Αφού ζεσταθεί, ρίχνουμε λίγο νερό πατώντας το κουμπί του καφέ, για να ζεσταθούν και τα τοιχώματα μηχανής και φλιτζανιού. Έτσι ο καφές διατηρεί καλύτερα το άρωμά του. Έπειτα βάζουμε τον καφέ στο group, (εγώ πήρα με κάψουλες), πιέζουμε λίγο τον καφέ και πατάμε το κουμπί που ρίχνει το νερό.
Τώρα, άν θέλουμε καπουτσίνο, ανάβουμε το κουμπί που ανεβάζει τη θερμοκρασία στο boiler, και αφού ανέβει σε ένα μπρίκι ρίχνουμε γάλα και μέσω του ακροφυσίου κάνουμε το αφρόγαλα.
Προβλήματα.
αν ο καφές σας φαίνεται καμένος, μάλλον είχατε ανάψει το κουμπί του καπουτσίνο και η μηχανή έχει υψηλή θερμοκρασία.
αν η κρέμα είναι ανοιχτόχρωμη, τότε είτε ο καφές είναι μάπα, είτε βάλατε μικρή ποσότητα, είτε η μηχανή που σας πάσαραν είναι κακή. Αλλάξτε την για να πιείτε καφέ.
Ο καφές έρχεται σε τέσσερις μορφές.
Είτε σε κόκκους (οπότε θα πρέπει να τους αλέσετε).
Είτε αλεσμένος (πιο δύσκολος στην παρασκευή του, λερώνεστε, ενώ οξειδώνεται κιόλας), αλλά πιό οικονομικά.
Είτε σε pods, με τα πιό πάνω προβλήματα και τουλάχιστον εμένα μου δίνει αίσθηση "χαρτίλας", καθώς και ότι είναι ακριβός.
Είτε σε κάψουλες (Ariete Capricci, Nespresso, Nespresso συμβατές κάψουλες , Lavazza) κλπ, που επιπλέον, δεν υπάρχει αλλοίωση καφέ λόγω της επαφής με μεταλλικά μέρη. Αυτό το τελευταίο το συνιστώ.