Θυμάμαι την αστική του ευγένεια, την υπομονή και την σκληρή απάντηση, όταν αγοραία τον ρωτούσα για την συνθήκη της Γενεύης, τότε το 1984. Θυμάμαι το ακέραιο του χαρακτήρα του και το ότι υπήρξε πραγματικός πρόεδρος όλων των Ελλήνων. Αν η αστική τάξη στην Ελλάδα, είχε και άλλους Στεφανόπουλους, τα πράγματα θα πήγαιναν καλύτερα. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.