Σύνορα Τουρκίας - Συρίας. Πάμε για νεκρή ζώνη σε Συριακό έδαφος ελεγχόμενη από τους Τούρκους.

Η αυξανόμενη αναταραχή στη Συρία ανατρέπει και δημιουργεί νέες καταστάσεις. Μέχρι στιγμής, 15.000 πρόσφυγες της Συρίας έχουν περάσει στη Τουρκία και αναμένεται αύξηση. Η Τουρκία ακολουθώντας την πάγια τακτική της, αναζητά περεταίρω ανάμιξή της, στη διαχείρηση αυτής της κρίσης, πιθανολογόντας μελλοντικά ωφέλη. Ωφέλη που προκύπτουν μακροπρόθεσμα, όταν την εξωτερική πολιτική δεν τη διαμορφώνουν ο Δρούτσας και η Ντόρα, αλλά η παράδοση των χωρών.

Χάρη σε αυτή την τακτική της, η Άγκυρα απέτρεψε τη δημιουργία Ιρακινού Κουρδιστάν, παρά την έγκριση του υιού Μπούς. Απέφυγε δηλαδή το χειρότερο. Τώρα..

ζητά να της επιτραπεί να δημιουργήσει μία ουδέτερη ζώνη στο εσωτερικό της Συρίας για τη διαχείριση της ροής των προσφύγων. Το πρόβλημα βέβαια είναι σύνθετο, αλλά η τακτική της Τουρκίας είναι ακόμη και όταν δεν έχει καταλήξει σε κάτι, πάντα να δημιουργεί συνθήκες ηγεσίας - να κάνει τους άλλους να ακολουθούν. Ο Ερντογάν προσπαθεί προσπαθήσει να διατηρήσει καλές σχέσεις με τη Δαμασκό, συνεχίζοντας την πολιτική των «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες». Μέσω της πολιτικής αυτής, έφερε τη Δαμασκό, από προαιώνιο εχθρό - επί απειλή πολέμου- σε έναν από τους καλύτερους φίλους της.

Ωστόσο, καθώς η κρίση της Συρίας απειλεί να εξαπλωθεί στην Τουρκία, η πολιτική αυτή δεν μπορεί να είναι βιώσιμη. Ο Ερντογάν φοβάται ένα τεράστιο κύμα των προσφύγων προς την Τουρκία. Και μην ξεχνάτε το PKK και την είσοδο μελών του με το πρόσχημα της ανθρωπιστικής κρίσης. Η πρώτη αντίδραση της Άγκυρας για την κλιμάκωση της βίας στη Συρία θα είναι να διατηρήσει την αυξανόμενη δύναμη πειθούς που χτίστηκε με τον αραβικό κόσμο όταν το κόμμα του Ερντογάν ανήλθε στην εξουσία το 2002. Θα χρησιμοποιήσει την τεχνογνοσία που απέκτησε στο ΙΡΑΚ. Αλλά υπάρχει πάντα μια πιθανότητα, η Συρία να αποδειχθεί χειρότερη από το Ιράκ. Σε περίπτωση που το καθεστώς Άσαντ συνεχίσει τις σφαγές σε μεγάλες πόλεις όπως το Χαλέπι - το έκανε στο παρελθόν ο πατέρας Ασαντ - το τουρκικό αίσθημα συμπάθειας για τους διωκόμενους συμπολίτες μουσουλμάνους θα οδηγήσει τον Ερντογάν σε εμπλοκή.

Είναι η δύναμη της παράδοσης που καθοδηγεί τους λαούς που την έχουν, σε αντίθεση με τον πανικό που δημιουργείται από καταστάσεις, σε λαούς που δεν την έχουν.