Nikos' Letter

Πέρασε λοιπόν το μεσο-μακροπρόθεσμο. Από την πλευρά μου, το ζήτημα δεν ήταν να περάσει. Και που πέρασε, απλά αγοράσαμε χρόνο, για τις τράπεζες και τους λοιπούς δανειστές μας, ώστε να προετοιμαστούν για την ενδεχόμενη (για μένα επερχόμενη) διάλυση του ευρώ και για την ενδεχόμενη αθέτηση υποχρεώσεων εκ μέρους μας. Έχουμε επεξεργαστεί σενάριο διάλυσης του Ευρώ; Αυτό είναι το θέμα. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες είναι πολύ πίσω από τις τράπεζες των ΗΠΑ (και της Αγγλίας) στην τέχνη να παράγουν από το τίποτε. Προβλέπω, ότι σε ενδεχόμενη στάση μας, θα τις καταπιούν οι τράπεζες των ΗΠΑ και της Αγγλίας. Μιλώντας για τα δικά μας, ας δούμε την έκθεση των ξένων τραπεζών στην χώρα μας. Γαλλία 40 δισ. Γερμανία 25 Ηνωμένο Βασίλειο 10 Πορτογαλία 7 Κάτω Χώρες 4 Ιταλία 4 Ισπανία 1 (πλακόσανε και οι γύφτοι). Οι ΗΠΑ; περίπου € 6 δισεκατομμύρια (άρχοντες). Κάποιοι καίγονται για την Ελλάδα και κάποιοι καίγονται από την Ελλάδα.

Η ΔΕΗ σήμερα: Ίδια Κεφάλαια (Καθ. θέση) : 5,5 δις Συμμετοχή δημοσίου : 51,5% Εύλογο δημόσιο έσοδο από πώληση : 2,25 δις. Ετήσιο κόστος ασφαλιστικού ΔΕΗ : 700 εκ. Ετήσια κέρδη (ισοσταθμισμένα) : 400 εκ. Προσδοκόμενο έσοδο 2011 : 400 εκ. (Θα γίνει 600εκ. στην πορεία για να παρουσιαστεί σαν ευκαιρία)+ το κόστος του ασφαλιστικού (700 εκ.) σύνολο 1,3 δις. Προσωπικό : 23.611 απασχολούμενοι. Κάποιοι ψεύδονται. Πίο απλό θα ήταν η μείωση των απασχολούμενων - του διοικητικού της τομέα κατά 5000 και η παραμετροποίηση των παροχών με το ΙΚΑ. Ά, και τα νέα έργα σε υπεργολάβους. Κέρδος : Ένας εργαζόμενος κοστίζει μισθό + παροχές + σύνταξη + υποδομή + γραφειοκρατία. Η επιστήμη για να προσδιορίσει αυτό το κόστος, πολλαπλασιάζει τις μικτές αποδοχές με το 2,5. Άν λοιπόν ο μέσος μισθός των υπεράριθμων είναι 25.000 (μικτά), το πραγματικό κόστος ανά άτομο είναι 62.500 Ευρώ. Απολύοντας τους υπεράριθμους, θα είχαμε ετήσιο όφελος περί τα 300 εκατ. (το μισό ...

Όμορφα βήματα για big money. 1. Κάποιος έχει στην κατοχή του (υπό αμφισβήτηση) μία χορτολιβαδική έκταση. 2. Αυτή αποχαρακτηρίζεται, πολλαπλασιάζοντας αυτόματα την αξία της. 3. Ανταλλάσεται με αντίστοιχης αξίας γή (μετά τον αποχαρακτηρισμό). Άν το (3) χαρακτηρίζεται σκάνδαλο, θα πρέπει να αναζητήσουμε τους αυτουργούς των βημάτων 1 & 2.

Αν νομίζετε ότι το πρόβλημα της χώρας είναι το οικονομικό, τότε παρακαλώ απομακρυνθείτε Για μένα, το πρόβλημα είναι κυρίως κοινωνικό. Με την έννοια της κοινωνίας σε όλες τις εκφάνσεις της. Στον τρόπο που σκέφτεται, στις μεθόδους ανάλυσης, στους στρατηγικούς της στόχους, στην προσπάθεια που συνολικά καταβάλει. Το κακό θα ήταν να μήν βρούμε τους λόγους αυτής. Προφανώς και δεν αναφέρομαι μόνο στην οικονομία. Το πρόβλημα της χώρας είναι η έλλειψη αστικής τάξης. Ατυχώς, ποτέ δεν υπήρξε. Τουλάχιστον όχι στον Ελλαδικό χώρο. Γιατί Ελληνική αστική τάξη υπήρξε εκτός (Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Ιόνιο, Πλοέστι. Στον Ελλαδικό χώρο, ίσως μόνο στη Θεσσαλονίκη - επηρεασμός από το εβραϊκό στοιχείο και στην Σύρο. (Η τελευταία απόκτησε όπερα, όταν στην Αθήνα περπατούσαν ξυπόλητοι). Τα χαρακτηριστικά της αστικής τάξης, είναι αυτά που δίνουν όραμα. Παράδοση, ευπρέπεια, σεβασμός. Αν αυτά συνδυαστούν και με ικανότητα, ευφυΐα και δημιουργία, προκύπτει το κεφάλαιο. Με αυτά και με εκείνα, η χώρα πορεύθηκε ...

Βαδίζουμε σωστά; Αναζητώντας απαντήσεις στο ερώτημα, ανέτρεξα στη θεωρία της μακροοικονομίας – της οικονομίας των χωρών δηλαδή. Κατέληξα, ότι ο ασφαλής παράγοντας επιτυχίας είναι η ξεκάθαρη στρατηγική, σε συνδυασμό με την αποτελεσματικότητα και τρίτον η έμπνευση του υποκειμένου. Σήμερα θα σταθώ, στον πρώτο άξονα, την χάραξη στρατηγικής και θα αναζητήσω αυτήν στην οικονομική μας πολιτική. Για να χαράξεις στρατηγική, αρχικά θα πρέπει να ανατρέξεις στα πιστεύω σου. Ποιά είναι η θεωρία σου . Καπιταλισμός, σοσιαλισμός, φιλελευθερισμός, τί τέλος πάντων. Μέσα από τα πιστεύω σου, θα μπορέσεις να βρείς απαντήσεις στην πορεία υλοποίησης, που θα σε απελευθερώσουν από τις αναστολές. (Σκεφθείτε, ότι κανείς μας δεν είναι δολοφόνος, αλλά σε ενδεχόμενο πόλεμο προσπαθούμε να σκοτώσουμε τον αντίπαλο. Αυτό ονομάζεται πατριωτισμός και είναι η θεωρία που μας απεγκλωβίζει από τις αναστολές μας). Επόμενο στάδιο χάραξης στρατηγικής, είναι ο προσδιορισμός των αξιών, πεποιθήσεω...

Κατά τα Ελευσίνια Μυστήρια, όταν έφτανε η πομπή στην γέφυρα του Ελευσινιακού Κηφισού, λάμβαναν χώρα οι γνωστοί γεφυρισμοί. Πρόκειτο περί πειραγμάτων προς τους συμμετέχοντες στην πομπή. Οι γεφυρισμοί έχουν ερμηνευτεί με διάφορους τρόπους από τους σύγχρονους μελετητές. Επρόκειτο περί ευκαιρίας για εξωτερίκευση των δημοκρατικών ένστικτων του πλήθους. Κάτι αντίστοιχο με το κράξιμο των εκπροσώπων μας από τους αγανακτησμένους. Εγώ θα είχα παραιτηθεί...