Πάλι σε προγράμματα εκπαίδευσης στρεφόμαστε για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Όπως και τη δεκαετία του ’90, με τα προγράμματα που έφεραν σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία εκατοντάδων φορέων εκπαίδευσης, άφθονα κότερα και καθόλου ανάπτυξη. Συνεχίζουμε λοιπόν στον ίδιο δρόμο. Μη παραδειγματιζόμενοι από την προηγούμενη εφαρμογή.
Αντίθετα, οι συμπαθείς Βορειοιρλανδοί, με τα αντίστοιχα κοινωτικά κονδύλια, έπραξαν διαφορετικά. Ίδρυσαν φορέα (Invest Northern Ireland), με σκοπό το business development, με στόχο να υποστηρίξουν νέες δουλειές, οι οποίες θα έχουν διεθνή προσανατολισμό, αλλά και να διευκολύνουν ξένες επενδύσεις. Δημιούργησαν ένα δίκτυο σε 13 χώρες στόχους, και το 2010 παρήγαγαν εργασίες 1,6 δις Ευρώ, μέσω 1000 περίπου εταιρειών που διευκολύνθηκαν από αυτούς. Οι εταιρείες αυτές ήταν μικρές – οι μεγάλες χρησιμοποιούν δικές τους υποδομές, οπότε δεν τους χρειάζονται.
Η διευκόλυνση ΔΕΝ περιελάμβανε επιδοτήσεις κλπ. Αφορούσε θέματα στρατηγικής προσέγγισης, ανάπτυξης εργασιών στο εξωτερικό, καινοτομίας, έρευνας και ανάπτυξης. Στο δρόμο που χάραξαν οι Βορειοιρλανδοί, η Ελλάδα απαντά με την εκπαίδευση εργαζομένων, την επιδότηση πρόσληψης και τη διαιώνιση των κακώς κειμένων. Καμμία διαφορά με τις προηγούμενες προσεγγίσεις που μας οδήγησαν εδώ.
Καλοφάγωτα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου