Κάλαντα Κοζάνης..

Κόλιαντα μπάμπω κόλιαντα, δώσ’ μας μια κολιαντίνα
Κι’ σαν δεν έχ(ει)ς κόλιαντα δώσ’ μας κι ένα κορίτσι.
Και τι το θέλεις το κορίτσ’ κι τι να μολογήσεις.
Να το φιλώ, να το τσιμπώ, να μι ζησταίν’ το βράδυ.

Παινέματα για ανύπαντρη κόρη
Μέσα σε τούτην την αυλή στο μάρμαρο στρωμένη
ν-εδώ έχουν κόρη για παντρειά, πάσχουν να την παντρέψουν.
Την τάζουν γιον του βασιλιά, την τάζουν γιον του ρήγα
Δεν θέλω γιον του βασιλιά, δεν θέλω γιον του ρήγα
μον’ θέλω τ’ αρχοντόϊπλο μι τις πουλλές παράδες
να δερμονίζει  το φλουριά, να κοσκινίζ’ τα γρόσια
κι αυτά τα δερμονίσματα τα λεν τα ρογκατσάρια.

Παινέματα για αρραβωνιασμένη κόρη
Δυό πιριστέρια μάλωναν κι πάλι αυτά αγαπιώνταν
θαμάζωνταν, λογίζονταν το πώς να πιάσ’ ν-αγάπη.
Ρίχνειν τον ήλιου στα ιβουνά, κι τ’ς πέρδικες στα πλάγια
ρίχνουν ψιλόν βασιλικόν, σπυρί μαργαριτάρι.